Menigeen voorspelde vóór aanvang van het seizoen dat het in de strijd om de schaal en de bloemen in de derde klasse C wel eens zou kunnen gaan tussen het danig versterkte FC Hilversum en Hees, dat al langere tijd over een prima selectie beschikt. Dat was buiten een verrassende uitdager gerekend.
FC Hilversum en Hees golden op voorhand als dé titelkandidaten in de regionaal getinte derde klasse C. Half november hebben de groen-witten de verwachtingen ingelost, meer dan de Soesters. En er is een ploeg die zich stiekem tussen de twee kemphanen genesteld heeft: Olympia’25.
Het elftal van Danny Wiersma verloor op de openingsdag wat onfortuinlijk van de inmiddels ongenaakbare lijstaanvoerder, maar nadien morste Olympia nog maar twee puntjes, door gelijk te spelen tegen Hees (3-3). Op sportpark Berestein leeft de hoop op promotie naar de tweede klasse. ,,Maar de weg is nog lang’’, beseft Marouan Halouchi (25), linkervleugelspeler of de man achter de spits bij Olympia. ,,Tuurlijk kan ook Hilversum een keer een dip krijgen, het blijft voetbal. Ze winnen steeds overtuigend, dus het is wél de terechte koploper.’’
Halouchi, op een accountancykantoor in Amersfoort werkzaam, is geboren en getogen in Hilversum, maar heeft niet zijn hele leven bij Olympia gevoetbald. ,,Ik ben op mijn vijfde begonnen bij Wasmeer en heb daar tot mijn zestiende gespeeld. Ik wilde het hogerop proberen, ben toen naar Huizen gegaan, kwam daar in de A1 en ben later doorgeschoven naar het eerste.’’
Fysieke malaise
Een echte doorbraak bleef achterwege. ,,Er is bij mij op mijn veertiende een beenlengteverschil geconstateerd. Dat wilden ze oplossen met een metalen plaat in mijn rechterknie, maar daar kreeg ik veel last van. Via een operatie is die er toen weer uitgehaald. Later kwam er nog een probleem met mijn meniscus bij, heb ik een jaar niks kunnen doen. Na die lastige periode heb ik besloten dat mijn sportieve toekomst ergens anders lag en ben ik naar Victoria gegaan.’’
Dat had net een opmars richting eerste klasse achter de rug, maar op dat niveau kwam de ploeg toch te kort. ,,Een leerzaam jaar, maar wel afgesloten met degradatie.’’
Pleintjes
Na een oriënterend gesprek met Wiersma meldde Halouchi zich vervolgens aan bij Olympia, een beslissing waarvan hij bepaald geen spijt heeft. ,,Ik kende al wat jongens van de pleintjes hier in Hilversum. Dat gesprek was echt superfijn, ik had meteen een goed gevoel. Het is alweer vier jaar geleden, maar ik voel me een trotse Olympiaan.’’
Halouchi noemt Wiersma de beste trainer met wie hij tot nu toe heeft gewerkt. ,,Los van het feit dat het tactisch goed staat en de trainingen altijd gevarieerd zijn, én met de bal, vind ik vooral het menselijk aspect heel belangrijk. Zoals hij omgaat met de groep, echt klasse. Sommige mensen hebben dat gewoon, dat ze op de juiste momenten de juiste dingen zeggen. Hij weet ook precies wanneer er een knop om moet worden gezet. Danny is heel oprecht. Ik hoop dat hij blijft.’’
Als hem wordt gevraagd naar de kracht van Olympia, komt Halouchi met een opmerkelijk verhaal. ,,Kijk, met de technische vaardigheden zit het wel goed, we zoeken altijd naar voetballende oplossingen en het is een echt team. Maar ik denk dan meer aan hoe het voetbal wordt beleefd door de mensen hier. Iedereen loopt hier met een glimlach op het gezicht rond. Van de kantinejuffrouw tot de jeugdtrainer, altijd die glimlach. En dat is toch wel heel bijzonder. Over fusies hoor je hier ook eigenlijk niemand, het gaat gewoon hartstikke goed. Financieel zijn er geen problemen, begrijp ik, dus er is ook geen noodzaak.’’
Er zijn natuurlijk altijd verbeteringspunten. ,,Tegen de echt goede ploegen zijn we in staat het tempo te bepalen. Dat bewezen we vooral in het eerste half uur tegen Hilversum, waarin we misschien wel met 3-0 voor hadden kunnen komen. Ook tegen Hees kon het kwartje onze kant op vallen, al was een gelijkspel wel terecht. Tegen de wat mindere teams hebben we moeite het tempo te dicteren en dat is toch een beetje raadselachtig. Wellicht is de focus dan wat minder. Daar moeten we constanter in worden.’’
