Zaterdag 21 mei was om 10:00 de laatste wedstrijd van ons seizoen gepland. In een heerlijke ochtendzon komt het team rond 9:30 binnendruppelen op veld 1. De scheidsrechter is ook al vroeg aanwezig. En er worden meteen wat afspraken gemaakt over het trainingsmateriaal langs het veld. Dat moet even verwijderd worden voor de veiligheid van de spelers.

Even een kort gesprekje met het team voeren. Iedereen heeft de stand gezien en weet dat als we ruim winnen en de koploper verliest, dat we nog kampioen kunnen worden. Ik ben er bang voor dat dit verlammend werkt op het team en waarschuw iedereen voor onderschatting. Ook de drang om doelpunten te willen maken kan gevaarlijk zijn, want ook achterin moet het dicht blijven als je aan je doelsaldo denkt. We spreken af om de tegenstander vroeg onder druk te zetten en bij balbezit de ruimte te zoeken en goed te passen naar elkaar. De warming up volgt meteen hierop.

SV Huizen is ook mooi op tijd en wordt door mij welkom geheten. Voor onze wedstrijd spelen de toppers van de JO 8-2 hun wedstrijd die spannend is maar wel gewonnen wordt meen ik. Als ze klaar zijn worden de doelen snel opgeruimd en kunnen we starten.

De tegenstander wordt goed onder druk gezet, maar we passen te weinig naar elkaar en elke aanval wordt door het midden opgezet. Ik zie een slordig, nerveus spelend team. En heb de indruk dat de druk van het moeten winnen toch in de koppies terecht is gekomen. Huizen heeft een paar snelle jongens voorin en we geven iets te veel ruimte weg soms. Net even een stapje te laat vaak. Veel kansen zijn er ook niet.

Dan is er opeens een uitbraak van Huizen, we zitten er nog tussen maar de bal wordt niet lekker verwerkt en er wordt gescoord. 0-1….. Koppies op mannen, roepen Largo en ik van de zijlijn, nu wij! We ploeteren voort in de eerste helft, het loopt niet zoals we gewend zijn inmiddels, er wordt wel goed gestreden maar het is het net niet.

Als de eerste helft zijn eind nadert valt een prachtig afstandsschot van Milan via de onderkant van de lat binnen. 1-1, nog een paar minuten jongens dan zit de eerste helft erop. Toon komt ook in schotpositie en de bal knalt via de onderkant van de lat hard binnen. 2-1 en vlak daarna is het rust.

In de rust proberen Largo en ik de koppies leeg te krijgen en het team weer aan het voetballen, want echt best is het niet ondanks alle inzet en energie die de mannen erin stoppen. Als snel in de tweede helft wordt de 2-2 gemaakt door Huizen. Al vrij snel daarna maakt Zakaria de 3-2.

Luuk speelt een goede wedstrijd achterin samen met Binc, die de tweede helft alle gaten die vallen dicht loopt. Bij een diepe bal probeert Luuk de bal nog weg te werken maar deze gaat heel onfortuinlijk over Marijn heen de goal in. Wat mooi om te zien vanaf de zijlijn dat er even een moment van teleurstelling was en meteen weer in de modus gegaan werd om het als team recht te zetten. Er werd een tandje bijgezet leek het. Maar het wilde niet mee zitten vandaag leek het. Een mooi schot van Milan na goed opletten van hem bij slordig uitverdedigen van Huizen belandt op de paal.

Het eind van de wedstrijd nadert en is er nog wat blessuretijd, door het uitvallen van de keeper van Huizen na een pijnlijke botsing met Milan. Na een prachtige aanval van links naar rechts over het veld komt de bal bij Dex die een voorzet geeft die binnengetikt wordt door Zakaria. 4-3!! Wat een ontlading, maar meteen ook de noodzaak deze over de streep te trekken aangezien Huizen de tweede helft niet heel veel kansen gehad heeft. Een paar spannende minuten volgen en we winnen.

De koplopen van de poule BVV wint echter ook en is kampioen van de derde fase. Wij eindigen tweede, met de wetenschap dat wij de enigen zijn die van BVV gewonnen hebben. Daarover gesproken; belofte maakt schuld en ik trakteer de mannen nog voor deze prestatie in de kantine. Tegelijk neem ik het seizoen door met ze.

Trots overheerst bij mij. We zijn telkens een stapje hoger in de derde klasse gaan spelen. De jongens spelen al een poosje met elkaar en ik ben zeer blij dat het team compleet blijft en iedereen door wil met elkaar. Er komen zelfs nog een paar jongens bij voor volgend seizoen. Ik kijk er stiekem al naar uit, we trainen voorlopig nog even lekker door, gewoon omdat het leuk is. Wie weet zit er nog ergens een toernooi in het verschiet tenslotte….

Een zeer blije en tevreden coach Pieter, ook namens Largo.